Persoonlijk geloof

[Qaboos]

Op verzoek verplaatst naar Religie en Levensbeschouwing en gecombineerd met gerelateerde berichten.

Bericht van Tammy:

Qaboos schreef:

Tammy schreef:
Ik geloof dat hij is gestuurd naar ons om ons te helpen, helaas heeft dat in mijn ogen totaal verkeerd uitgepakt.
Hulp als vredestichter? Wat was het doel van de partij die Jezus naar de mensen toestuurde? Verkeerd uitgepakt omdat we ons er toch niet aan houden of verkeerd uitgepakt omdat mensen er een hele kerk omheen gingen bedenken?

Het doel was denk ik in mijn ogen om de mens structuur in welke vorm dan ook aan te brengen.
De mens was een beetje stuurloos geworden.
Ik denk ook om ze naar een hoger bewustzijn te brengen.
En verkeerd uitgepakt omdat heel die verdomde kerk ( sorry voor mijn taalgebruik) voor ontiegelijk veel ellende heeft gezorgd.

Quote:
God schiep de mens naar zijn evenbeeld staat er in de bijbel , een boek die ik als ongelovige zeer serieus neem, maar dan vanuit het oogpunt gelezen van buitenaardsen.
Dus dan hadden de bijbelschrijvers kennis van de buitenaardse herkomst van ons?

Jazeker, daar geloof ik stellig in.
De buitenaardsen waren eeuwen geleden al op aarde, wij stammen van ze af.

Ik heb dat misschien hier gelezen of ergens anders maar er is zo'n theorie dat buitenaardsen contact hebben gehad met de Soemeriërs of iets dergelijks en dat de buitenaardsen metalen nodig hadden van hier (goud of uranium, ik weet niet meer wat) en dat de mens toen hier neer is gezet om als arbeiders te oogsten voor de buitenaardsen. Dat de mens gekweekt is door de buitenaardsen om als dommere halfling te werken voor de buitenaardsen. Men dacht dat het bij de Soemeriërs plaatsvond omdat ten tijde van de Soemerische bloei er opeens heel veel kennis werd ontwikkeld terwijl de aanleiding voor die kennisvermeerdering nog steeds onduidelijk is.
Ken jij deze theorie? Haak je daar op in? Of is jouw indruk een hele andere?

Ik heb er wel eens van gehoord maar kan me er eerlijk gezegd niet echt in vinden.
Een goed antwoord heb ik niet daarop.
Ik weet niet waarom wij hier op aarde zijn gezet, maar ik zie ons niet als slaven van een buitenaards ras.

Quote:
Of sommige rassen ( ik geloof dat er meerdere levensvormen zijn) kunnen inderdaad het evenbeeld van een mens aannemen.
Hebben die rassen dan een lichaam dat in het lichaam van mensen kan transformeren of erin kan nestelen? Of zijn ze niet fysiek maar van geestelijke vorm of iets in die richting?

Niet zo zeer nestelen maar meer een soort veld kunnen creeren om zich heen zodat een buitenstaander een mens ziet.
Sorry klinkt niet echt duidelijk maar weet niet goed hoe ik het moet verwoorden.

Quote:
Hun techniek staat dat toe, klinkt als een sprookje maar ik geloof daar wel in.
Je bedoelt dat ze met technische hulpmiddelen het evenbeeld van mensen kunnen aannemen? Spiegelen ze zich aan bestaande mensen?

Zeer mooie vraag.
Ik denk dat ze zich kunnen spiegelen aan bestaande en overleden personen, en nee ik kan dit niet hard maken.
Dit is gewoon mijn gevoel.

Quote:
Dus er zit ook geen doel achter dit universum in mijn ogen.
Het is voor mij op een natuurlijke manier ontstaan, wat dat ook moge betekenen.
Is het toevallig ontstaan?

Ja, ik denk het wel.
Maar het is zo groot en inmens om het totaalplaatje te zien, dat het ons voorstellingsvermogen eigenlijk te boven gaat.

Quote:
Voor mij is menslievendheid wat uit liefde voor mijn medemens voortkomt.
Totaal belangeloos.
Ik verwacht werkelijk niks maar dan ook niks terug als ik mijn medem ens help.
Naief waarschijnlijk, zoals sommige forum leden hier mij bestempelen , maar ik voel me er uitstekend bij.
Gewoon iets belangeloos doen, heerlijk gewoon!
Is het dan misschien zo dat de natuur er voor zorgt dat jij, biologisch, een goed gevoel krijgt bij je belangeloze hulp?

Nee, dat heeft er in mijn ogen totaal niks mee te maken.
Kijk maar naar het aantal egoisten die er rondlopen op deze aarde.
Zelfs egoisten willen ook een goed gevoel hebben.
Niks biologisch dus.

Ik lees wel eens van die uitleg dat ons gevoel van liefde geheel een kwestie is van neurotransmitters en hormonen die fysieke effecten opleveren. Ik heb een keer gesproken met een jongen (ja sorry, volwassen vind ik het niet) die liefde daarmee uitlegde: liefde = hormonaal effect op iemand die geschikt is voor voortplanting.
Wat zijn jouw ideeën daarover?

Onzin, liefde heeft niks met voortplanting te maken in mijn ogen.
Er zijn zat verliefde stellen die geen kinderen willen hebben.
Liefde is voor mij een gevoel alsof je je wederhelft tegen komt.

Een soulmate gevoel maar dan op volle sterkte.
Je kan ook een soulmate gevoel bij vrienden hebben.
Maar met liefde is dat sterker.
Tuurlijk spelen hormonen mee als je verliefd bent.
Denk aan je vlinders in je buik enz.
Maar het heeft niks met voortplanting te maken zoals die jongen beweerde.
Dat komt daarna pas en ook niet altijd.
In de tijd van de Neanthertalers was wat die jongen beweert nog aan de orde, maar bij de huidige mens niet meer.

[Qaboos]

Bericht van mij:

Ik heb eerder de indruk dat ik er maar niet vanaf kom dan dat ik de indruk heb moeite te moeten doen het te houden. Geloof.

Ik kan het mis hebben, maar ben je voor jezelf niet zozeer bezig van je geloof te vallen en het weer aan te nemen, maar vooral bezig het begrip 'God' voor jezelf te her-definiëren? Aan je beschrijvingen (niet alleen deze, maar ook in andere topics) maak ik op dat er bij jou heel diep van binnen de rotsvaste overtuiging is dat de natuur meerdere lagen kent die we niet direct kunnen waarnemen maar waar we af en toe wel een glimp van opvangen. Daar geeft iedere religie - in jouw geval het Rooms Katholicisme - een invulling aan door een beschrijving van God te geven die in afnemende mate strookt met jouw idee van wat God is of zou kunnen zijn.

Ik stel je reactie heel erg op prijs. Als er verder geen bezwaar is dat ik over mezelf ga zitten schrijven....

Ik geloof al heel lang in een schepper die zelf geen natuur is. Die laag bestaat volgens mij en is geen onderdeel van de natuur. In wat ik lees aan christelijke visies herken ik heel veel van mijn eigen geloof. Nog meer herken ik in het taoïsme. Vandaar ook vaak die Chinese onderschriften bij mijn berichten. Ik kom daar later op terug. Ik merk in het christelijke mystieke schrijven dat de grenzen van het christendom worden verlegd. Nuchter naar mystiek kijkend concludeer je al snel dat mystiek ruikt naar ketterij. In die zin dat het vaak eerder al is afgewezen in de christelijke geschiedenis maar het steeds weer de kop opsteekt. Een aantal christelijke mystici, waaronder Thomas Merton, zijn taoïstisch. Ik heb dan ook niet het gevoel dat het bezwaarlijk is dat ik niet geloof wat Benedictus gelooft terwijl ik zo verknocht ben aan onze kerk.

Ik heb grote moeite met Jezus. Niet met God. Niet met Zijn bestaan. Wel met de teksten die in het NT worden toegeschreven aan Jezus. Ik vind het een zeer onsympathieke man die veel van andere denkers hergebruikt. En jij weet tot op grote hoogte hoe veel Jezus hergebruikt. Wat hij zegt is vaag. Hij spreekt zichzelf veelal tegen en ik vind het meer een provocateur dan een meester. Zijn teksten getuigen nauwelijks van filosofische grondslag. Het lijkt meer op een samenraapsel. Volksmennerij.
Het Zoon van God-geloof ligt me moeilijk. Tenminste...wanneer letterlijk opgevat. Als zowel Jezus als Krishna zonen van God zijn, dan versta ik het Zoon van God-geloof symbolisch en ervaar ik het als reëel. Ook het verlossingsgeloof ligt me bij letterlijk Zoon van God-geloof lastig. Ik kan wel begrijpen dat we imperfect zijn maar verlossing zie ik niet als een noodzakelijkheid. Iets dat me zou moeten overkomen. Iets waar ik voor dien te gaan. Ook niet voor andere mensen. Daarom ook ben ik niet te porren voor bekering. Hoezo gered worden?

Ik ben een tijdlang zo opgegaan in het barmhartigheidsdenken van het christendom dat ik mezelf uit het oog verloor en een deurmat werd. Dat leidt ertoe dat wanneer ik weer van dat christendom afval, ik opgelucht ben dat ik in ieder geval dat risico niet meer loop. Ik merkte in een ander topic al dat jij verstand hebt van het taoïsme: actieve naastenliefde is er geen kernboodschap van. Ik vind dat de naastenliefde van het christendom in de loop der eeuwen tot een extremiteit is gegroeid en het lucht me op dat ik die val niet meer hoef te ontwijken op die momenten dat ik van die godsdienst ben afgekeerd.

Ik kan met mijn godsbeeld goed overweg met het christendom. Mijn beeld van Jezus wijkt sterk af. Ik probeer de gast beter te begrijpen maar onder de indruk raak ik vooralsnog niet. Als middel, als passief onderdeel van de communicatie met God, klikt het weer wel tussen mij en Jezus. Maar hem persoonlijk mag ik niet. En dat leidt er toch wel toe dat ik geregeld van dat christendom afval. Jezus is ook niet het kleinste onderdeel van de godsdienst. Waarom ik dan toch weer terugkom, is omdat andere onderdelen van het christendom me zo aanspreken. Zo overeenkomen met mijn overtuiging. De mystiek, het ritueel, godsbeelden, de humor. Met meer kennis van het christendom kan ik het taoïsme ook beter onderscheiden. Ik ken het taoïsme nog niet grondig en ik zal nooit echt-echt taoïst kunnen worden. Daarvoor moet je Chinees wezen. Je kunt, zoals je weet, je niet inschrijven bij het taoïsme. Het is een los verband. Maar als ik het goed begrijp zijn vele religieuzen ook niet glashard christelijk (Thomas Merton). Ik ga me daar op focussen. Hoe zij belijden.

Dat jij God niet als een persoon kunt zien is daar een sprekend voorbeeld van.

Helemaal raak! Ik lig overhoop met de definitie van dat theïsme. Steeds wordt erop gehamerd dat het inhoudt dat God een persoon is. Maar pan-theïsme spreekt niet over God als persoon. Ik heb theïsme weleens definiair proberen te verbreden naar een God met een persoonlijkheid. Een God met karakter. Dat geloof ik. Maar in een Godspersoon geloof ik niet. Een persoon is in mijn ogen te antropomorf. God heeft geen fysiek. God bestaat niet uit één stuk en is wel één. Een persoon is lichaam en geest. Als ik niet geloof in God als persoon, ben ik dus geen theïst. Oké, het is toch niet meer dan een naamplaatje maar wat is dan het naamplaatje voor gelovigen als ik?

Als je iets met dit verhaal kunt, lees ik graag je mening erover.

En Tammy, ik stel spoedig nog wat vragen aan je. Alleen al om te zien of ik je goed begrijp.

[Qaboos]

Bericht van FoX:

Wat geloof je?

In een almacht? Is het een persoonlijkheid naar jouw idee? Of meer iets in de richting van de jedi-force? Kun je er contact mee hebben volgens jou? Is het de creator van alles? Is het niks dat in de grote godsdiensten wordt omschreven? Geloof je in Jezus Christus? Of lees je verschillende religieuze teksten? Islamitisch of joods? Of dat je op tv iets ziet dat overeenkomt met jouw visie?
Zijn er boodschappers van datgene waar je in gelooft? Zo ja, zijn dat mensen of bovennatuurlijke wezens? Hebben we een noodlot waar we niet omheen kunnen? Een vooraf gesteld doel per mens? Zijn er plaatsen waar je je gevoel van hogere aanwezigheid het sterkst voelt?

Je antwoorden zijn nooit fout maar als je het niet hier wilt schrijven moet ik daar vrede mee hebben.

Hoe langer ik erover nadenk des te moeilijker ik de vraag vind. Ik heb eigenlijk alle antwoorden al in mijn hoofd nu het verwoorden van deze antwoorden nog.

Je krijgt reactie .

--------
En Qaboos zet er nog onder: Ziezo, hopelijk heb ik met kopiëren de mods werk bespaard.

[Tammy]

Qaboos schreef:

En Tammy, ik stel spoedig nog wat vragen aan je. Alleen al om te zien of ik je goed begrijp.

Take your time
En je hebt de mods inderdaad werk bespaart haha
Thanks

[MMe]

Ik heb ook een persoonlijk geloof, ik ben niet katholiek of andere stroming maar ik geloof wel in Jezus, de heilige geest en God de vader.
Ik heb zelf een heel simpel geloof, ik geloof in Jezus dat hij het woord van God is, en dat woord van God is het licht(genesis), ik heb vaak het licht gezien en zie het elke dag een sterretje, dat is Jezus die me laat zien dat hij er is .
Voor mijn is God een persoon, ik heb'm een keer mogen zien in een van mijn visioenen en er is een vrouw bij hem die ik de heilige geest noem.
Naar mijn mening is Jezus een positieve kracht die heel universeel is en dat hij soms negatief overkomt in de bijbel is doordat hij zo is neergezet in de bijbel maar lang niet alles ervaar ik als negatief.
Ik denk dat je gewoon op je boeren klompen kan aanvoelen wie Jezus is en wat zijn letterlijke woorden zijn.
De bijbel is mensen werk en Jezus had ook een hekel aan de geschriftgeleerden.
Daarom laat hij zich nog steeds zien, ik heb heleboel verhalen gehoord van mensen die ook het licht gezien hebben.

[Gijs]

Ik geloof in een soort reïncarnatie zonder bewuste zielen. Dat is mijn persoonlijke geloof. Ook denk ik dat er mogelijk een paar honderdduizend jaar geleden er buitenaardsen kunnen zijn geland die misschien terugkomen omdat ze nu de coördinaten van de aarde kennen. Maar bij dat laaste ben ik niet zeker of ik het ook echt geloof of dat ik het wìl geloven.

[Qaboos]

Gijs, wil je meer vertellen over wat je bedoelt met niet-bewuste zielen?
Dat je wel reïncarneert maar daar niets vanaf kunt weten of zo?

[Gijs]

Omdat zielen geen opslag hebben, of ze moeten ingewikkelde organen of structuren hebben kan een ziel volgens mij nergens van bewust zijn het enige waarom ik in reïncarnatie geloof is omdat ik anders niet begrijp hoe het aller eerste leven is ontstaan.

[Tardis]

Ik heb grote moeite met Jezus. Niet met God. Niet met Zijn bestaan. Wel met de teksten die in het NT worden toegeschreven aan Jezus. Ik vind het een zeer onsympathieke man die veel van andere denkers hergebruikt. En jij weet tot op grote hoogte hoe veel Jezus hergebruikt.

Over Jezus zou ik inderdaad een flinke verhandeling kunnen schrijven, daar zou ik pakweg tien jaar geleden eens fijn over zijn gaan zitten schrijven, maar ik heb er al een tijd geen enkele behoefte meer aan. Vooral om de reden dat àls er al een historische Jezus geleefd heeft, er in het NT nog maar een schim van die man is overgebleven, een karikatuur. Waarvan de volgelingen van nu een fantasy action hero hebben gemaakt zonder de action maar wel voorzien van een laagje suikergoed.

Het NT beschouw ik als knip- en plakwerk door een groep mensen die kennelijk behoefte had aan een instrument waarmee men het gedrag van de bevolking een bepaalde richting kon geven. Voor de broodnodige nuancering moet ik zeggen dat ik de Bijbel niet afwijs om het afwijzen alleen, er zijn wel degelijk passages te vinden waar je tegenwoordig nog wat aan kunt hebben, al was het maar om te dienen als stof die tot nadenken stemt. Maar die door mij bedoelde passages zeggen nooit iets over religie zoals ik die beleef, wel iets over ons dagelijks leven.

Het Zoon van God-geloof ligt me moeilijk. Tenminste...wanneer letterlijk opgevat. Als zowel Jezus als Krishna zonen van God zijn, dan versta ik het Zoon van God-geloof symbolisch en ervaar ik het als reëel.

Als je God ziet als bron van al het leven, zijn we dan niet allemaal zoon of dochter van God? Zo denk ik er over. Ik zie God als aanstichter, drijvende kracht achter alle processen in het universum. Alles vloeit daaruit voort en alles wat we waarnemen zijn manifestaties van die alles aandrijvende kracht. Waarmee de vraag wat ‘God’ is niet concreet beantwoord is, want ik denk dat het ons voorstellingsvermogen ver te boven gaat. Theoretische fysici zijn ook op zoek naar het antwoord op die vraag en hoe meer men ontdekt des te meer vragen er worden opgeroepen kortom, hoe meer men te weten komt des te duidelijker wordt het dat we nog vrijwel niets weten. De natuur blijkt moeilijk te doorgronden te zijn.

Ook het verlossingsgeloof ligt me bij letterlijk Zoon van God-geloof lastig. [knip] Hoezo gered worden?

Gered worden van de vergankelijkheid en meegevoerd worden naar de eeuwigheid. Een eeuwigheid die je niet in de diepe afgrond hoeft door te maken maar in een staat van eeuwige gelukzaligheid. Dat is een goede marketingtechniek die veel mensen die zich een geloof hebben laten aanpraten aan je bindt. Degene die controle heeft over de angst van anderen bevindt zich in de beste machtspositie die de machthebber zich kan wensen. Zowel de kerkelijke- als de wereldlijke macht maken nog steeds gebruik van dit principe.

Ik lig overhoop met de definitie van dat theïsme. Steeds wordt erop gehamerd dat het inhoudt dat God een persoon is. Maar pan-theïsme spreekt niet over God als persoon.

Ik omschrijf mezelf voor het gemak wel eens als een pantheïst. Of dat de lading van wat ik vind en voel wel helemaal dekt vraag ik me echter af. Ik beschouw God niet als een uitsluitend buiten de natuur staand gegeven, dat zou namelijk betekenen dat er gedeeltes in het universum zijn waar God zich niet bevindt. Ik ben er vast van overtuigd dat de natuur heel veel meer is dan we kunnen waarnemen. Ik ben er ook vast van overtuigd dat alle processen in het universum samen een magnifieke beweging vormt waarin nooit iets definitief is en alles van elkaar afhankelijk is en op elkaar reageert.

Ik zie het zo dat alles uit een voor ons onbekend startpunt begint/is begonnen, dit startpunt is de allereerste manifestatie van God en het begeeft zich in een gebied van voor het licht. Licht is pas na een betrekkelijk lange tijd na het ontstaan van het heelal ontstaan. God is dus – in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd – niet het licht. Wat God dan wel is weet ik niet, maar ik denk dat het in het diepste wezen van alles wat leeft aanwezig is. In die zin is de natuur de expressie van God, God komt in de natuur tot uiting, maar is niet het zelfde als de natuur, God is meer dan dat. Deze filosofie wordt panentheïsme genoemd. Maar ook deze benaming kan weer tot begripsverwarring leiden omdat veel mensen God in de panentheistische betekenis weer als een persoonlijke God zien. Dat doe ik dus niet, ik kan God niet als een individu zien. Zoals ik er nu tegenaan kijk ben echter meer panentheïst dan pantheïst, maar om een heleboel gedoe en uitleg te voorkomen houd ik het er dan maar op om mezelf te omschrijven als pantheist. Logisch geredeneerd betekent dat ook dat ik net als al het andere dat leeft een minuscuul deel van God ben; ‘zoon van God’. Net als ieder ander.

Over het waarom van dit alles, en of er een diepere zin van het leven is, moet ik het antwoord schuldig blijven. Ik heb er wel een voorlopig idee over gevormd. Als je de getuigenissen hoort van mensen die een bijna-dood ervaring hebben gehad trekt het leven als een film aan je voorbij en voel je de emoties van anderen op dat moment ook. Het is het op dat moment totaal en volmaakt bewustzijn van wie je gedurende je leven bent geweest. Of, iets anders uitgedrukt, welke rol je gedurende dat leven hebt gespeeld. Als alles uiteindelijk met elkaar verbonden is dan zijn de mensen die je tijdens je leven ontmoet logischerwijs een deel van je. Ieder neemt een minuscuul klein deel voor zijn rekening en met zijn allen ben je God.

Tijd speelt in de omstandigheden waarin wij ons bevinden een speciale rol, ieder moment wordt achter elkaar beleefd. Tijdens de bijna-dood ervaring wordt ieder moment tegelijkertijd beleefd. Verleden, heden en toekomst vormen één geheel dat er tegelijkertijd al is, compleet en onveranderlijk. Buiten ons lichaam hebben we daar weet van, de getuigenissen van hersendode patiënten zijn daar duidelijk in, tijdens ons ‘verblijf’ in ons lichaam kunnen we de grote samenhang niet meer overzien en maken we alles mee en worden we stap voor stap bewust van alles wat er gebeurt, iedereen draagt een stukje bij aan dit totale bewustwordingsproces. Ik acht het ook zeer waarschijnlijk dat er een collectief zelfbewustzijn is. Ik vermoed dat we het (God=alles=1) in die richting moeten zoeken.

[Qaboos]

Het doel was denk ik in mijn ogen om de mens structuur in welke vorm dan ook aan te brengen.
De mens was een beetje stuurloos geworden.

Als ik je goed begrijp: het universum is zonder doel ontstaan en buitenaardsen hebben doel gezien in het structureren van de mens. Waarom hebben ze dat gedaan? Hadden ze daar zelf dan baat bij?

Ik denk ook om ze naar een hoger bewustzijn te brengen.

Ons meer kennis geven, bedoel je? Zijn deze buitenaardsen veel intelligenter dan wij? Of is het ze de door de natuur mogelijk gemaakt om op mensen te lijken maar zijn ze verder niet slimmer dan wij?

En verkeerd uitgepakt omdat heel die verdomde kerk ( sorry voor mijn taalgebruik) voor ontiegelijk veel ellende heeft gezorgd.

Weten ze van hoe wij er verder mee om zijn gegaan? Want het komt op mij over dat ze met ons begaan zijn dan. Als ze wensen dat we meer structuur, een hoger bewustzijn krijgen. Zouden zij niet in kunnen grijpen aangezien wij zoveel fouten maken?

Jazeker, daar geloof ik stellig in.
De buitenaardsen waren eeuwen geleden al op aarde, wij stammen van ze af.

Ah, dus daarom zijn ze met ons begaan. Wij zijn een aparte ondersoort van hen. Hoe komt het dat wij uit hen zijn ontstaan?

Niet zo zeer nestelen maar meer een soort veld kunnen creeren om zich heen zodat een buitenstaander een mens ziet.
Sorry klinkt niet echt duidelijk maar weet niet goed hoe ik het moet verwoorden.

Heb je de indruk dat we qua uiterlijk op ze lijken? We zijn genetisch verwant. Of begrijp ik dat verkeerd?

Ik denk dat ze zich kunnen spiegelen aan bestaande en overleden personen, en nee ik kan dit niet hard maken.
Dit is gewoon mijn gevoel.

Dit is geen topic voor bewijzen.

Over het universum:

Maar het is zo groot en inmens om het totaalplaatje te zien, dat het ons voorstellingsvermogen eigenlijk te boven gaat.

Ik begrijp het.

Kijk maar naar het aantal egoisten die er rondlopen op deze aarde.
Zelfs egoisten willen ook een goed gevoel hebben.
Niks biologisch dus.

Misschien dat egoïsten het teveel moeite vinden om het goede gevoel te krijgen en andere goede gevoelens (genot) najagen.
Zo wordt religie ook wel bezien: mensen zitten kerkelijk te doen omdat het een stofje in hun brein aanmaakt dat ze een goed gevoel geeft. De wereld is pas echt eenvoudig voor stofjes-gelovers, volgens mij.

Onzin, liefde heeft niks met voortplanting te maken in mijn ogen.
Er zijn zat verliefde stellen die geen kinderen willen hebben.
Liefde is voor mij een gevoel alsof je je wederhelft tegen komt.

Een soulmate gevoel maar dan op volle sterkte.
Je kan ook een soulmate gevoel bij vrienden hebben.
Maar met liefde is dat sterker.
Tuurlijk spelen hormonen mee als je verliefd bent.
Denk aan je vlinders in je buik enz.
Maar het heeft niks met voortplanting te maken zoals die jongen beweerde.
Dat komt daarna pas en ook niet altijd.
In de tijd van de Neanthertalers was wat die jongen beweert nog aan de orde, maar bij de huidige mens niet meer.

Heel mooi antwoord!

[Qaboos]

Vooral om de reden dat àls er al een historische Jezus geleefd heeft, er in het NT nog maar een schim van die man is overgebleven, een karikatuur. Waarvan de volgelingen van nu een fantasy action hero hebben gemaakt zonder de action maar wel voorzien van een laagje suikergoed.

Ik was er al een tijdje mee bekend dat een fictieve Jezus nog steeds van waarde kan zijn. Zoals fictieve personages in een boek je iets kunnen vertellen over jezelf of andere mensen. En dan naar gelang de waarde die je toekent aan de Bijbel. Met een collega van mij heb ik daar vandaag over zitten bomen. Zij lees op dit moment het boek King Jesus. Een roman die verhaalt over het leven van Jezus. Ik ben niet van de fictie dus ik kijk daar meewarig naar maar ik krijg het boek te leen en ik ben benieuwd. Ik kan me wel voorstellen dat ik te plastisch naar de stijlfiguur Jezus kijk (redactioneel; waarom laten de auteurs hem dat of dat doen?). Zo’n roman geeft meer menselijke kant aan Jezus.
Ik kan me voorstellen dat het mijn visie iets wijzigt en daar zul je over horen als het je interesseert.

Als je God ziet als bron van al het leven, zijn we dan niet allemaal zoon of dochter van God? Zo denk ik er over.

Zoon van God is een symbolische titel, denk ik. Ja, we zijn kinderen Gods wanneer je in de schepping gelooft en tegelijkertijd bedoelen we met Zoon van God een man van uitzonderlijk kaliber. Een niveau van verlichting dat wij zelfs als we er alle energie insteken niet zullen krijgen. Een gave.

Ik zie God als aanstichter, drijvende kracht achter alle processen in het universum. Alles vloeit daaruit voort en alles wat we waarnemen zijn manifestaties van die alles aandrijvende kracht. Waarmee de vraag wat ‘God’ is niet concreet beantwoord is, want ik denk dat het ons voorstellingsvermogen ver te boven gaat. Theoretische fysici zijn ook op zoek naar het antwoord op die vraag en hoe meer men ontdekt des te meer vragen er worden opgeroepen kortom, hoe meer men te weten komt des te duidelijker wordt het dat we nog vrijwel niets weten. De natuur blijkt moeilijk te doorgronden te zijn.

Kan ik volkomen volgen en fysici onderzoeken de natuur, waardoor ik ook je laatste regel uit kan spreken. Maar God kan in mijn ogen niet de natuur zijn. En de natuur niet God. Niet dat het een punt is waarop de één de ander kan overtuigen. Mijn argumenten kunnen voor een ander niet opgaan.

Gered worden van de vergankelijkheid en meegevoerd worden naar de eeuwigheid. Een eeuwigheid die je niet in de diepe afgrond hoeft door te maken maar in een staat van eeuwige gelukzaligheid. Dat is een goede marketingtechniek die veel mensen die zich een geloof hebben laten aanpraten aan je bindt. Degene die controle heeft over de angst van anderen bevindt zich in de beste machtspositie die de machthebber zich kan wensen. Zowel de kerkelijke- als de wereldlijke macht maken nog steeds gebruik van dit principe.

Die collega van mij zei vanochtend dat verlossingsgeloof geboren wordt waar mensen onder de duim worden gehouden. Door medemensen of door andere krachten. In die zin is verlossingsgeloof een vorm van hoop en niet een wens naar eeuwig leven. Dat luchtte me op, dat ik dat hoorde, want ik kan me niet voorstellen dat met 1 miljard katholieken er dus 1 miljard mensen minus ik zouden zijn die eeuwig zouden willen leven. Dat zou toch een verschrikkelijk lot zijn.

theïsme

De definitie zuigt gewoon. Een filosofe die ik las m.b.t. taoïsme haalde aan dat je het Chinese begrip Hemel niet kunt vertalen met God, volgens haar. Omdat met God in onze westerse opvatting een persoonlijke God wordt verstaan en met de Hemel voor de Chinezen niet. Ik heb daar mee zitten worstelen. Ben ik nou gek of lieer ik me aan mensen die geloven dat een persoonlijke God een figuur is in plaats van een abstractie? Een kerel. Nu is het een filosofe en die weten doorgaans weinig van theologie dus ik verwacht dat ze het mis heeft. Want ik ken zoveel christenen die er geen knakker in zien, in God. En toch zijn we monotheïsten. De ‘buitenwereld’ houdt ons voor simpelmannen omdat de definitie ons niet meer ruimte geeft dan een mansfiguur.

Ik beschouw God niet als een uitsluitend buiten de natuur staand gegeven, dat zou namelijk betekenen dat er gedeeltes in het universum zijn waar God zich niet bevindt.

Dat begrijp ik niet. Houdt dat in dat God niet is waar schepping is? Geheel buiten de natuur staand, kan hij toch wel aanwezig zijn?

God is dus – in tegenstelling tot wat vaak wordt beweerd – niet het licht.

Dat wordt, mag ik hopen, toch door iedereen symbolisch opgevat? God gelijkgesteld met het licht omdat God de kant is waar de schepping zich naar richt? Dat Hij niet echt-echt de lichtgolven is.

Ik heb vrij veel van je tekst niet overgenomen omdat we daarin elkaar al treffen. Ik ben het of met je eens of begrijp heel goed de verwantschap tussen jouw en mijn geloof. Wat ik bij het pantheïsme niet begrijp en jij me misschien kunt uitleggen is dat natuur en God als één en dezelfde wordt geacht. De natuur is onvolmaakt. Er zit dood en verderf in. Betekent dat dat de bron van alles (God) in de ogen van de pantheïsten ook dood en verderf is? Naast het goede? Christelijk wordt het bekeken als een hiërarchie. Iets minder goeds kan alleen gemaakt worden door iets goeds. Iets wat zwakker is kan namelijk niet iets wat sterker is scheppen. 11 heeft 10 maar 9 kan geen 10 zijn zonder extra nodig te hebben. Laat ik het zo uitleggen. Om de bron te zijn van alles wat verdomd (;)) goed is, heb je de volmaaktheid nodig. God.

Ik acht het ook zeer waarschijnlijk dat er een collectief zelfbewustzijn is. Ik vermoed dat we het (God=alles=1) in die richting moeten zoeken.

Ik geloof wel in transpersoonlijkheid. Verbondenheid door affiniteit. Hele sterke affiniteit. Maar een collectief bewustzijn betwijfel ik. God benaderen, door een visioen of een moment van verlichting, ken ik wel. Maar in God zijn, nl. voor een moment deel uitmaken van een collectief bewustzijn ken ik niet. Ik denk niet dat we als mensen zo verwant zijn dat we als individuën kunnen staken te bestaan en één grote substantie worden. Wel geloof ik weer dat sommigen hun ego volledig kunnen verliezen. Maar in dat geval is er volgens mij helemaal geen bewustzijn meer. Je bent dan gereedschap en geen subject meer.

[Tammy]

Qaboos, ik reageer heel gauw op je vragen, sorry voor de vertraging.

[Tammy]

Qaboos schreef:

Tammy schreef:
Het doel was denk ik in mijn ogen om de mens structuur in welke vorm dan ook aan te brengen.
De mens was een beetje stuurloos geworden.
Als ik je goed begrijp: het universum is zonder doel ontstaan en buitenaardsen hebben doel gezien in het structureren van de mens. Waarom hebben ze dat gedaan? Hadden ze daar zelf dan baat bij?

Ik denk dat ze er inderdaad baat bij hebben op den lange duur.
Op de 1 of anderen manier zie ik de mensheid als een soort kweekvijver voor ze.
Je weet dat ik denk dat we naar hun evenbeeld zijn gekloond.
Maar dat kan een wankele theorie zijn.
Ik ben er niet helemaal uit.
Waarom de mens zo maken zoals in het begin van de neanthertalers met zo weinig intellegentie?
Waarom niet meteen goed?
Net als zij zijn?
Of zijn we half mens, half alien?
En dan doel ik op de moderne mens die ineens is ontstaan.
De missling link boeit me heel erg.
Waar is die ontbrekende schakel?
Waarom kunnen wij die niet vinden?
Of kijken we verkeerd?

Quote:
Ik denk ook om ze naar een hoger bewustzijn te brengen.
Ons meer kennis geven, bedoel je? Zijn deze buitenaardsen veel intelligenter dan wij? Of is het ze de door de natuur mogelijk gemaakt om op mensen te lijken maar zijn ze verder niet slimmer dan wij?

Ik ben er van overtuigd dat ze veel verder zijn ontwikkeld dan wij.
Wezens die van ver hierheen kunnen komen, de mensheid op een bepaald punt voorruit helpt ( wij kunnen elkaar niet eens helpen op deze wereld ) voor mij staat het vast dat ze veel slimmer zijn.

Quote:
En verkeerd uitgepakt omdat heel die verdomde kerk ( sorry voor mijn taalgebruik) voor ontiegelijk veel ellende heeft gezorgd.
Weten ze van hoe wij er verder mee om zijn gegaan? Want het komt op mij over dat ze met ons begaan zijn dan. Als ze wensen dat we meer structuur, een hoger bewustzijn krijgen. Zouden zij niet in kunnen grijpen aangezien wij zoveel fouten maken?

Ik denk wel dat ze een keer ingrijpen als de tijd daarvoor rijp is, maar wanneer weet ik niet.
Misschien in het magische 2012?
Ik zou niet verbaasd zijn eerlijk gezegd.

Quote:
Jazeker, daar geloof ik stellig in.
De buitenaardsen waren eeuwen geleden al op aarde, wij stammen van ze af.
Ah, dus daarom zijn ze met ons begaan. Wij zijn een aparte ondersoort van hen. Hoe komt het dat wij uit hen zijn ontstaan?

Ondersoort.....perfect antwoord Qaboos
Dat zijn we inderdaad volgens mij.
Wij zijn ontstaan uit hun om redenen die niemand weet, ik ook niet.
Soms zie ik ons als een kweekvijver, een soort school hoe verschillende rassen met elkaar omgaan op 1 planeet.
Kijken hoe dat verloopt.
Het eindresultaat ken je.
Of ze wilden voor een soort nageslacht zorgen omdat hun leefmilieu ernstig in gevaar is gebracht door rampen, ziektens of wat dan ook.
Dit zijn zomaar gedachtens die ik daarover heb.
Ze zullen misschien raar overkomen maar zo denk ik dus vaak.
Volgend jaar kan ik er misschien iets anders erbij denken, ik ben niet vastgeroest in mijn gedachtens, het is allemaal in beweging sinds dag 1 dat ik me erin ging verdiepen.

Quote:
Niet zo zeer nestelen maar meer een soort veld kunnen creeren om zich heen zodat een buitenstaander een mens ziet.
Sorry klinkt niet echt duidelijk maar weet niet goed hoe ik het moet verwoorden.
Heb je de indruk dat we qua uiterlijk op ze lijken? We zijn genetisch verwant. Of begrijp ik dat verkeerd?

Ja, ik denk dat we op ze lijken, maar dat geld niet voor alle buitenaardsen rassen.
Er zijn volgens mij verscheidene rassen onder de buitenaardsen.
Wij lijken op die ons hebben gekloond.

Quote:
Ik denk dat ze zich kunnen spiegelen aan bestaande en overleden personen, en nee ik kan dit niet hard maken.
Dit is gewoon mijn gevoel.
Dit is geen topic voor bewijzen.

Helemaal mee eens

Quote:
Kijk maar naar het aantal egoisten die er rondlopen op deze aarde.
Zelfs egoisten willen ook een goed gevoel hebben.
Niks biologisch dus.
Misschien dat egoïsten het teveel moeite vinden om het goede gevoel te krijgen en andere goede gevoelens (genot) najagen.
Zo wordt religie ook wel bezien: mensen zitten kerkelijk te doen omdat het een stofje in hun brein aanmaakt dat ze een goed gevoel geeft. De wereld is pas echt eenvoudig voor stofjes-gelovers, volgens mij.

Wie weet.

Quote:
Onzin, liefde heeft niks met voortplanting te maken in mijn ogen.
Er zijn zat verliefde stellen die geen kinderen willen hebben.
Liefde is voor mij een gevoel alsof je je wederhelft tegen komt.

Een soulmate gevoel maar dan op volle sterkte.
Je kan ook een soulmate gevoel bij vrienden hebben.
Maar met liefde is dat sterker.
Tuurlijk spelen hormonen mee als je verliefd bent.
Denk aan je vlinders in je buik enz.
Maar het heeft niks met voortplanting te maken zoals die jongen beweerde.
Dat komt daarna pas en ook niet altijd.
In de tijd van de Neanthertalers was wat die jongen beweert nog aan de orde, maar bij de huidige mens niet meer.
Heel mooi antwoord!

Dank je.

[Tardis]

Wegens tijdgebrek beperk ik me voorlopig even tot deze opmerking:

Wat ik bij het pantheïsme niet begrijp en jij me misschien kunt uitleggen is dat natuur en God als één en dezelfde wordt geacht. De natuur is onvolmaakt. Er zit dood en verderf in. Betekent dat dat de bron van alles (God) in de ogen van de pantheïsten ook dood en verderf is? Naast het goede?

Wat ik hieronder schrijf is misschien niet representatief voor pantheïsme, het zijn mijn persoonlijke gedachten anno 2007. Aangezien ik mijn inzicht(en) voortdurend ter discussie stel en waar mogelijk test op zijn meritus is onderstaande mening een momentopname.

Ik zie het universum als een gesloten systeem. Het heeft zich in de loop van de tijd ontwikkeld tot wat het nu is. Dat er sprake is van ontwikkeling fascineert me, hoe die ontwikkeling tot stand is gekomen/komt is me een raadsel, maar niemand kan ontkennen dat het heelal bestaat. Uit empirisch onderzoek blijkt dat alles in een voortdurend proces in elkaar overvloeit, niets is definitief. Energie (what ever that is) stolt tot materie en materie kan overgaan in energie. Je kunt de aanstichter tot dit alles (what ever that is) aanduiden met het woord 'God'. Maar naar mijn idee wil je dan iets afbakenen wat niet af te bakenen is. Er lijken geen grenzen te zijn als uit alles steeds weer blijkt dat alles letterlijk van het ene stadium in de andere overvloeit. Als het woord 'God' wordt gebruikt voor iets dat geen grenzen kent heeft het logischerwijs de omvang van het totale universum en geen enkele uitzondering daar op. Alles wat zich in het universum bevindt staat in relatie tot elkaar en is per definitie deel van God. De natuur zoals wij die waarnemen vloeit noodzakelijkerwijs voort uit het deel van de natuur dat wij NIET kunnen waarnemen. Je kunt het woord 'God' reserveren voor alles wat je niet kunt waarnemen, maar ik vind dat je daarmee een ongeoorloofde grens trekt omdat er geen werkelijke grens is.

De stelling dat dood en verderf een teken van onvolmaaktheid is onderschrijf ik niet. 'Dood en verderf' is een subjectief oordeel over het proces van verandering dat noodzakelijk is voor ontwikkeling. Al het leven is gebaseerd op de dood van iets anders: jij eet om het lichaam waarin je leeft in stand te houden en voor alles wat jij eet zijn andere lichamen vernietigd. Jij veroorzaakt 'dood en verderf', maar ik neem het je niet kwalijk want je volgt net als al het andere het principe van het universum.

[aquarius]

Wie oog heeft voor de natuur zal op een bewust moment de complexity herkennen en erkennen dat achter deze complexity een ontwerp zit ,en achter dat ontwerp een idee en dat idee is bedacht door iemand ,maar wie?.........het moet iemand zijn die hoger staat dan de mens .
Laat God dan een mythe zijn maar je kan niet om Hem heen

[MetalPig]

Wie oog heeft voor de natuur zal op een bewust moment de complexity herkennen en erkennen dat achter deze complexity een ontwerp zit ,en achter dat ontwerp een idee en dat idee is bedacht door iemand

Ik weet dat dit niet het wetenschap-subforum is, maar wat je schrijft is absolute onzin.
De wetenschap, die waarschijnlijk nog meer oog voor de natuur heeft dan jij, heeft een aardig compleet beeld van hoe de huidige complexiteit in de loop van biljoenen jaren is ontstaan vanuit minder complexe zaken.
Het veronderstellen van een maker/bedenker verlegt het probleem alleen maar. Je probeert de complexiteit van nu te verklaren door een (grotere) complexiteit te introduceren die er biljoenen jaren geleden al geweest zou moeten zijn. Dezelfde 'problemen' die je ziet met de huidige complexiteit zou je ook moeten zien met de minstens zo complexe maker/bedenker.

Het staat je natuurlijk vrij om in de donkere middeleeuwen te blijven leven, maar ga asjeblieft niet lopen verkondigen dat jouw 'antwoord' *het* antwoord is.

[Tardis]

Het staat je natuurlijk vrij om in de donkere middeleeuwen te blijven leven, maar ga asjeblieft niet lopen verkondigen dat jouw 'antwoord' *het* antwoord is.

Vanuit Aquarius' paradigma geredeneerd snap ik de gemaakte opmerking wel. Ik bedoel het niet neerbuigend naar Aquarius, maar als je er van overtuigd bent dat sterren die miljoenen lichtjaren van ons verwijderd zijn bepalen hoe ons leven verloopt is het niet vreemd dat je dan achter de ontwikkeling van het universum een plan vermoedt.

En eerlijk is eerlijk, in de wereld van de exacte wetenschap wordt ook nog steeds gediscussieerd over de vraag of alles gedetermineerd is of dat er een random effect is dat zich niets van welke natuurwet dan ook aantrekt en voortdurend chaos in de orde veroorzaakt.
Dus wat is het, verloopt de ontwikkeling 'planmatig' volgens een allesbepalende natuurwet waaruit alles logisch volgt en alles vanaf het prille begin op ieder moment vast staat of is er buiten de natuurwetten om een verstorend effect en zo ja, nemen wij deel aan dat verstorende effect?
Naar mijn idee laten beide opties ruimte voor een bepaald soort godsbesef.

[Gijs]

Mijn kijk op pantheïsme is heel anders dan die van jouw. (Tardis) Soms lijkt het alsof er een plan der natuur is. Zo bijvoorbeeld ook het hall en het lorentz effect. Een elektron komt tegen een deeltje aan waar een andere elektron omheen zweeft. De rondvliegende elektron bezit een kinetische energie maar aangezien de elektron dus niet meer verder kan moeten de andere deeltjes de kinetische energie wel overnemen. Nu kan het gebeuren de de elektron rond het deeltje wegstuiterd en het deeltje niet mee trekt. Maar het kan ook zijn dat hij dat wel doet. Aangezien het een meer energie kost als het ander ligt dat in zijn geheel aan de energie van de rondvliegende elektron.

Ook is het zo dat die rondvliegende elektron terug stuiteren. Nu, het lijkt alsof er over na gedacht moet zijn dat hij terug stuiterd of juist niet. Het een acht ik niet meer mogelijk als het ander. Toch ziet het ernaar uit dat de meest snelste overdracht of verandering van energie afhankelijk van de situatie wordt verkozen. Hier lijkt over nagedacht kijkend naar de situatie en lijkt het soms alsof de natuur zichzelf stuurd. Op zo`n manier kan ik me een beetje vinden in het panheïsme. Toch, vind ik deze kijk op het heelal verre van volmaakt en hang ik hem niet zelf aan. Maar dat is mijn idee over waar pantheïsme nou eigenlijk om draait.

[aquarius]

MetalPig;

Het staat je natuurlijk vrij om in de donkere middeleeuwen te blijven leven, maar ga asjeblieft niet lopen verkondigen dat jouw 'antwoord' *het* antwoord is.

Zet eens die koele zonnebril af en bekijk eens de natuur op een wiskundige manier ,de spontaniteit zal verbleken in wiskundige formules

[MetalPig]

MetalPig;

Het staat je natuurlijk vrij om in de donkere middeleeuwen te blijven leven, maar ga asjeblieft niet lopen verkondigen dat jouw 'antwoord' *het* antwoord is.

Zet eens die koele zonnebril af en bekijk eens de natuur op een wiskundige manier ,de spontaniteit zal verbleken in wiskundige formules

Heb je ook nog een inhoudelijke reactie? Of ga je net zo ontwijkend doen als in de astrologie-draad?